Wat ik ontzettend fijn vind aan de herfst? Nou, lange, rustige wandelingen in 't bos met mijn gezin, mij wentelen in een dekentje naast het haardvuur met een dampende kop chocomelk en last but not least: comfort food! Geen idee hoe het bij jullie zat de afgelopen dagen, maar hier was het een rotweertje. Hevige rukwinden en felle regenbuien zorgden ervoor dat we opteerden voor een lazy, cosy sunday binnenshuis. En daar hoorde uiteraard een passend gerechtje bij. Ik heb reeds enkele keren gezegd dat zowel Wim als ik groot liefhebbers zijn van witloof en dan bij voorkeur gedrapeerd in een hamjasje en voorzien van een romige, smeuïge kaassaus. Maar ik wilde het gerecht heel graag eens net wat anders op tafel brengen. Toen de 2 schotels klaar waren en dus nog enkel de oven inmoesten, had ik mijn twijfels of ze het thuis wel zouden lusten en ik geen bedenkelijke blikken toegeworpen zou krijgen... Ook mijn ouders kwamen die avond een hapje met ons mee-eten.
Maar de zorgen mochten zo de vuilbak in! Want ze vonden het echt zo lekker en Wim vond het misschien zelfs beter dan de klassieke versie. Ik moet bekennen dat dit wellicht ook mijn voorkeur geniet. De smaken zaten echt waanzinnig goed!
Ik moet bekennen, low-calorie is het niet, maar dit moet je gewoon geproefd hebben.
De klassieke puree werd vervangen door een bloemkoolpuree met weliswaar toch nog enkele aardappeltjes in verwerkt. Omdat bloemkool een groente is die wat extra spice kan gebruiken, voegde ik er nog een groentebouillonblokje aan toe (gesmolten in een bodempje water), 1.5 eetlepel roomkaas met kruiden, 1 handje gruyère, flink wat peper en zout en verse peterselie. En het mocht er zijn!
De witloof stoofde ik zoals in een klontje boter, mits toevoeging van 2 kleine klontjes suiker. De witloof ging er deze keer niet op zijn geheel in. Ik versneed ze namelijk allemaal in fijne reepjes. Dat zorgde er trouwens ook voor dat de groente sneller klaar was.
Verder nam ik geen sneetjes ham, maar koos ik voor 2 dikker gesneden plakken ham van 0.5 cm dikte. Op die manier kon ik ze in fijne blokjes versnijden en kort aanbakken.
Ook de bechamelsaus werd enigszins wat aangepast want ik heb de melk ingeruild voor 1/2 groentebouillon en 1/2 melk.
Toen de schotel de oven werd ingeschoven was het nog +/- 20 minuutjes geduld oefenen, maar na een kwartiertje hoorde ik het sissende geluid van de heerlijke kaassaus en begon de bloemkoolpuree lichtjes goudgeel te kleuren. Ook verspreidde er zich een heerlijke geur doorheen de keuken en woonkamer. Oh my, had ik voordien nog geen honger gehad, dan was dit in een mum van tijd veranderd!
Eenmaal uit de oven, wachtte ik nog enkele minuutjes om uit te scheppen, de schotels waren namelijk kokend heet. Heel flatterend oogt een dergelijke ovenschotel niet bij 't uitscheppen, het vergt wel enige oefening! Maar in zo'n geval, ga ik enkel nog maar uit van de smaak en dit was meer dan geslaagd.
Ingrediënten voor de bloemkoolpuree:
- 1 bloemkool
- 5-tal aardappelen (geen super kleintjes noch super grote exemplaren)
- 1.5 eetlepel roomkaas met kruiden
- 1 blokje groentebouillon, gesmolten in een bodempje water
- Handje gemalen gruyère.
- Verse peterselie
- Peper en zout
Ingrediënten voor de witloof met ham:
- 8 stronkjes witloof (op grond, niet op water, is betere kwaliteit)
- 2 sneden ham, van 0.5 cm dikte
- 1 eetlepel boter
- 1.5 eetlepel bloem
- 250 ml groentebouillon
- 300 ml volle melk
- 100 gram gruyère (niet afgewogen - hier ga ik meer af op smaak en gevoel)
- 1.5 klontje suiker
- Verse peterselie
- Tijm
- Peper en zout
Bereiding:
- Schil de aardappelen.
- Verwijder de stronk van de bloemkool en snijd in roosjes, ze mogen nog best groot zijn.
- Kook zowel de bloemkool als de aardappeltjes gaar, in gezouten water, gedurende +/- 20 minuutjes.
-
Inmiddels was je de witloof, verwijder je de top en 't uiteinde van elk stronkje en snijd je ze in twee.
Verwijder de bittere kern. - Snijd de witloof nu in fijne reepjes.
-
Stoof
een flinke klont boter in een grote kom. En stoof de witloof hierin aan. Breng op smaak met peper, zout en tijm.
Voeg 1.5 klontje suiker toe. - Giet de bloemkool en aardappelen af en laat even uitlekken.
- Van zodra de witloof voldoende heeft kunnen karameliseren, mag dit tevens afgegoten worden. Laat nu voldoende uitlekken in een vergiet.
- Stamp de aardappelen en bloemkool fijn.
- Smelt 1 klontje groentebouillon in een bodempje water in een koffietasje bijvoorbeeld. Plaats dit tasje even in de microgolf en warm in 1 minuutje (of iets langer) op. Roer flink door zodat de bouillon volledig opgenomen is.
- Giet de bouillon bij de puree en meng goed onder.
- Voeg nu 1.5 eetlepel kruidenkaas toe alsook 1 handje gruyère.
- Breng nog extra op smaak met peper en zout en plet of meng goed onder zodat je een mooie, smeuïge, egale puree verkrijgt.
-
Snijd
de ham in blokjes en bak ze kort aan. Kruid met peper, zout en eventueel wat Provençaalse kruiden.
Giet over in een kommetje tot gebruik. - Maak nu de saus: smelt een flinke eetlepel boter in een grote kom, van zodra dit gesmolten is mag de bloem erbij en roer je dit flink door tot je een roux verkrijgt. Laat kort staan op een laag vuurtje tot je een soort van koekjesgeur verkrijgt, op die manier vermijd je een bloemsmaak.
- Zet het vuur hoger en voeg hier 250 ml groentebouillon aan toe. Meng stevig met een garde zodat de saus geen klonters heeft en je een dikkere consistente saus verkrijgt.
- Nu mag ook de melk erbij, zo'n 300 ml. Blijf goed doorroeren tot de bechamelsaus de gewenste dikte heeft.
- Haal van't vuur en breng op smaak met peper, zout en flink wat gruyère en meng een laatste keer goed onder.
- Het witloof en de ham mogen bij de saus.
- Giet de saus over in een grote ovenschaal (of zoals ik in 2 kleinere ovenschaaltjes)
- Plaats hier bovenop de bloemkoolpuree.
- Je kunt nu, eventueel, nog wat extra kaas on top strooien om een goudgeel korstje te verkrijgen, maar dit is zeker niet verplicht.
- Plaats nu in een, voorverwarmde, oven op 180°C gedurende 20 minuutjes.
Smakelijk!
Be-lieeeve me, dit wil je geproefd hebben. De smaken zaten onwijs lekker in elkaar en brachten mij onmiddellijk in een zalige winterse sfeer waardoor ik net wat minder tegen het druilerig, miezerig weertje leek op te zien... Althans, toch heel even dan!
Reactie schrijven