Vroeger was ik een grote fan van Little Miss & Mr. Men. Boekjes die ik als een fanatiekeling verzamelde en waarvan ik zeker geen afscheid wil nemen! Het zijn karaktervolle cartoons die elk een zeer expliciete eigenschap vertonen en dit, door middel van zelfexpressie en een vleugje humor, uiten. Iedereen kan zich ongetwijfeld in wel meerdere cartoons identificeren.
Toen ik gisteren de woorden "Little Miss Curious" in de mond nam wannneer mijn dochtertje nog maar eens niet aan haar slaap wilde toegeven, omdat ze het te druk had met de wondere wereld om haar heen te ontdekken, vond ik het idee, om het thema van "Meneertjes en Mevrouwtjes", te integreren in mijn momblog nog niet zo mis. Er zijn namelijk zo veel eigenschappen die ik zowel nu als in de toekomst nog zal leren kennen en ik vind het een fijne manier om via deze weg, de meest frapante, te schetsen.
Het is best indrukwekkend hoe snel ze nu op korte tijd evolueert. Waar het aardig lang leek te duren alvorens ze recht kon zitten, heeft ze in een mum van tijd het sluipen, kruipen en optrekken (waarbij ze reeds enkele seconden rechtop kan staan - mits een kleine ondersteuning) aardig te pakken gekregen.
Zeker wat het sluipen betreft, begeeft ze zich razendsnel van de ene naar de andere ruimte. Stoelen, deuren, de onderkant van de zetel, ... verkent ze dolgraag. Je kunt dus maar beter voldoende ogen op je rug hebben, want voor ik het weet, weet ze mij nog maar eens te ontglippen!
Olivia tast haar grenzen graag af. Vastberaden gaat ze op haar doel af, kijkt nog even links en rechts of ik al dan niet een oogje in het zeil houd, nadert haar handje van het geviseerde object en wanneer ze denkt dat het veilig is grist ze het mee.
Geduldig wacht ik tot dat ultieme moment om haar dan bij haar naam te roepen. Dan kijkt ze overal rond en begrijpt niet vanwaar het geluid komt. Ze had toch goed rondgekeken? Of toch niet helemaal?
Wanneer ik dan tevoorschijn komt, kijkt ze me heel vaak met een ondeugende glimlach aan (want god, wat lacht ze veel - een hemelsmooie glimlach - a touch of instant happiness).
Slapen is voor Olivia een heuse opdracht, want dat betekent dat ze zo veel interessante dingen rondom haar moet missen en dat vindt ze ontzettend jammer. Powernaps van 15 tot 30 minuutjes zijn voor haar dus de oplossing bij uitstek om dit te omzeilen.
Voor ons soms wat minder fijn wanneer we het een en ander in huis willen doen en dus van haar dutjes gebruik willen maken opdat er wat schot in de zaak zou komen. Helaas ...
Het is gek hoe ze alles rondom haar ziet, hoort en zelfs ruikt ! Elk voorwerp dat haar blik vangt moet eraan geloven. Met haar kleine vingertjes inspecteert ze het voorwerp grondig en het gaat vervolgens even de mond in (tja, dat hoort er nu eenmaal bij). Speelgoed kan haar maar tot op zekere hoogte boeien en oh wee als je haar tot 2 maal toe hetzelfde speelgoedje aanreikt! Dan werpt ze je een blik van: "Ja zeg, dat heb je me daarnet reeds gegeven, weg ermee!" En hop, met een overtuigende zwaai wordt het object de lucht ingeslingerd.
Echter, geloof ik, dat ze wellicht wel een oneindige passie voor mijn smartphone heeft. De nieuwe generatie en de eeuwig vooruitstrevende technologie, dat zijn 2 handen op 1 buik! ;)
Maar ook wanneer ik een ruimte verlaat, zie ik haar steevast even rond het hoekje turen omdat het kriebelt te weten waar ik naartoe ga. Stilletjes langs haar kamertje trippelen om mij naar de badkamer of de slaapkamer te begeven, gebeurt ook zelden onopgemerkt. Ze heeft er misschien een sensor voor, maar hoe dan ook, gezien of gehoord heeft ze je ongetwijfeld!
Hoewel dit met momenten vervelend kan zijn, is het best mooi om te zien dat ze zich zo leergierig opstelt. Haar mimiek spreekt boekdelen over wat haar boeit, verbaast, ...
Wanneer mijn partner en ik haar moeten vergelijken met hoe wij als baby waren (dit uiteraard enkel op basis van wat ons verteld wordt ... want zelf kunnen we het ons bijzonder moeilijk voor de geest halen) dan kunnen we enkel maar waarnemen dat ze dit trekje geenszins van ons meeheeft.
Een expressief kindje met een uiterst hoog energiepeil dat je, hoe gewiekst je ook mag zijn, niet snel kunt beetnemen.
Het startschot van Olivia's ontdekkingstocht is nog maar net afgegaan. En hopelijk zal dat nieuwsgierig Aagje in haar niet afnemen en blijft ze getriggerd door al datgene dat nog te ontdekken valt. Want wie goed weet te kijken, zal merken dat er zo veel moois uit het leven valt te halen, mits vallen en opstaan.
Reactie schrijven